یا هو کوله‌ات را ببند كه دیر یا زود رهسپار دیاری دیگر خواهیم شد، هر روز درونش را بنگر تا بجویی چه در آن داری، سبك است یا سنگین، در روز موعود به كارت آید یا خیر. برای رفتن باید كه چابك و سبک‌بال مثل پر قو در بی‌کران به حركت درآییم و اگر ذخیره درون کوله‌ات سخیف و ارزان باشد، جز دشواری حمل سودی به تو نرساند، قُوت تو باید تو را برای سفری به درازای ابدیت مهیا كند، نكند در كویر و مسیرهای بیابانی در طلب آب باشی، به قدر كفایت باید توشه برداریم، از آنچه عقل سلیم تو را حكم می‌کند، بردار و در خورجین سفر بنه كه سفر بس بعید است و صعب، بی‌قوت و غذای مناسب و مكفی، هرگز گام‌های تو را رمق پیمودن نیست و اگر تو انسان متفكر و زیركی باشی به ندای عقلت لبیك می‌گویی و جز فرمان او نمی‌بری، آنگاه كه از عقل فرمان بری، در صراط مستقیمی قرار گیری كه جز آرامش و آسایش و صلح تو را نصیبی نیست، می‌دانی كه چه می‌گویم، آنجا كه تو فرمان می‌بری، در حمایت قدرت مطلق الله هستی و از گزند نیروهای اهریمنی مصون. فرمان به تو می‌گوید دروغ نگو، غیبت نكن، در كار دیگران تفحص و جستجو نكن تهمت نزن و... و آنگاه تو عزیز می‌شوی و عزت و بزرگی می‌یابی از جنس الهی، آن‌قدر عزیز كه به قرب الی الله می‌رسی. 
باید به تفکر
درست و واقعی برسید و بعد تصمیم نهایی را بگیرید و بعد با توکل و امیدواری
به خداوند حرکت کنید و با سعی و تلاش خود به راه خود ادامه دهید و در راه
محکم و استوار باشید و باید نیروهای تخریبی و شیطانی را بشناسیم و هیچ
زمانی تسلیم نیروهای منفی نشویم. به نام خدا هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند. تمام این وادی‌ها از وادی اول تا وادی چهاردهم به ما طرز چگونه زیستن و چگونه زندگی کردن را آموزش می‌دهند که اگر ما به این آموزش‌ها به‌خوبی گوش دهیم و آن‌ها را در زندگی‌مان عملی کنیم به آنچه می‌خواهیم قطعاً و یقیناً می‌رسیم. در وادی اول یاد گرفتیم که انسان چگونه موجودی است و با تفکر ساختارها آغاز می‌شود که خداوند ما را به‌گونه‌ای خلق کرده است که ما باید برای زندگی خودمان برنامه‌ریزی کنیم و برای داشتن یک برنامه‌ریزی خوب باید یک تفکر خوب و درست داشته باشیم، در وادی دوم به ما آموزش می‌دهد که هیچ موجودی جهت بیهودگی قدم به حیات نگذاشته، هیچ‌کدام از ما انسان بیهوده و بی‌ارزش و به‌دردنخوری نیستیم حتی اگر خود به هیچ و بیهوده بودن و بی‌ارزش بودن فکر کنیم. 
باید هر کاری را با تفکر، اندیشه، توکل و
ایمان به خدا انجام دهیم و از کارهای ضد ارزش دوری‌کنیم و به‌طرف ارزشها
برویم و مسئولیت کار خودمان را به عهده بگیریم و به خداوند و دیگران واگذار
نکنیم و آن را بپذیریم. به نام خدا در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن یعنی سلب مسئولیت از خویشتن. انسان‌ها از روی جهل و نادانی تمام مسئولیت‌های خودشان را به خداوند واگذار می‌کنند در صورتی که انسان هر آنچه فکر می‌کند، همان اتفاق می‌افتد چون این افکار را به کائنات می‌دهند. انسان‌ها عادت کرده‌اند که با کوچک‌ترین مشکل از دیگران انتظار دارند که مشکلشان را حل کنند در صورتی که هر کس باید مسئولیت کار خودش را به عهده بگیرد، مثل معلمی که مسئولیت دارد به دانش آموزان سواد بیاموزد و یا کمک راهنماها که مسئولیت دارند تا با رهجو که با حال خراب و ناامیدی وارد لژیون می‌شود، انرژی بدهد تا به حال خوش برسند. 
باید به‌گونه‌ای فکر کنم که آن فکر قابل اجرا باشد، آیا
فکر کردن من در مورد مسافرم فکری است که قابل اجرا باشد؟ آیا من مادر
می‌توانستم مسافرم را وادار به کاری کنم؟ پس این نوع فکر کردن که قابل اجرا
نیست اصلاً به درد نمی‌خورد. یاهو زمانی که وارد کنگره شدم به این جمله برخورد کردم که نوشته شده بود؛ با تفکر ساختارها آغاز می‌شود، بدون تفکر آنچه هست رو به زوال می‌رود. پیش خودم گفتم: من که در این سال‌ها دائماً فکر می‌کردم که راهی پیدا کنم که مسافرم موادش را ترک کند و با خیلی از افراد باتجربه و متخصص هم مشورت می‌کردم و همه‌ی راهکارهایشان را موبه‌مو اجرا می‌کردم، اما نتیجه‌ای دریافت نکردم، پس مشکل کجا است؟ 
گره ای که
یک‌زمان با دست باز می‌شد به سبب عدم مسئولیت‌پذیری تبدیل به کور گره شد. به نام خدا شناخت نسبتاً ضعیف و دیدگاه غلطی که از خداوند داشتم ناشی از عدم شناخت خویش بود، من خودم را نمی‌شناختم، همیشه طلبکار بودم از همه‌چیز و همه‌کس از دوست و آشنا، خودم را مبرا از خطاهای خویش می‌دانستم و گرفتاری‌ها و شکست‌ها را به‌حساب بدشانسی و یا این‌که خداوند این‌گونه خواسته می‌گذاشتم، پس باید یک شانس و یا قدرت مطلق مشکلات من را با یک معجزه حل کند، من غافل از این بودم که معجزه زمانی رخ می‌دهد که من با تفکر در جهت حل مسائل حرکت کرده باشم. انسانی که حتی یک سلول از این سیستم و ساختمان الهی را نمی‌شناسد چگونه می‌تواند پروردگار خویش را بشناسد، شناخت معمار هستی نیازمند تفکر و تعمق در آیات الهی است، نشانه‌های قدرت مطلق همان مخلوقات هستند، چه قدر در روز تفکر می‌کنیم تا زمانی که تفکر را فرا نگرفته باشم مسئولیت‌های خویش را هم نمی‌دانم. 
اگر
بتوانیم در مورد قدرتی که در درون خود نهفته داریم آگاهی داشته باشیم
می‌توانیم حتی سقف فلک را بشکافیم و خارج از حیطه‌ی عقل و علم امروزی،
اعتیادی را که دنیا در درمان آن مانده است به درمان و رهایی برسانیم. بنام خداوند خورشید و ماه که دل را بنامش خرد داد راه هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد، هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. خالق یکتا برای تمام مخلوقات خود اهمیت و ارزشی قائل شده و هیچ‌کدام را بیهوده خلق نکرده است برای هرکدام از آن‌ها مسئولیتی قرار داده تا در این چرخه هستی کاری را انجام داده و تغییراتی را به وجود آورند، سیری را طی کرده تا تبدیلاتی را صورت دهند، هیچ مخلوقی بیهوده نیست و هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم، انسانی که اشرف مخلوقات است با اختیاری که به او واگذار شده چه بلاها که بر سر خود نمی‌آورد، وقتی به بیراهه می‌رود درگیر هزاران مسائل منفی و مشکلات شده که بیرون آمدن از آن کاری بس سخت و طاقت‌فرسا است، وقتی درگیر اعتیاد می‌شود تخریب مواد مخدر آن‌قدر شدید است که بعضی مواقع امواج منفی و قدرتمندی را می‌فرستد که باعث ناامیدی و یأس او شده و فکر می‌کند بیهوده خلق شده و به درد هیچ کاری، ولی اگر بداند که ناامیدی قدرتمندترین سلاح شیطان بوده و در چه وضعیتی پیش می‌آید و اگر بر روی آن شناخت داشته باشد می‌تواند به‌راحتی در مقابل همه‌ی آن‌ها ایستادگی کرده و از بدترین بحران‌ها عبور کند. 
مشکلات را خودمان به وجود می‌آوریم و
این خودمان هستیم که باید آن‌ها را برطرف نماییم نه خدا و نه دیگران، بلکه
این تلاش خودمان است اما تلاشی آگاهانه به نام خدا سال‌ها در حالی که خدا را عبادت می‌کردم و در سختی‌های زندگی از او کمک می‌خواستم اما همیشه گله‌مند و طلبکار هم بودم و تمام تقصیرات و مسئولیت‌ها را به خداوند نسبت می‌دادم، هر جا که نمی‌توانستم درست فکر کنم و ناامید می‌شدم به خودش پناه می‌بردم. همیشه فکر می‌کردم اراده‌ی خداوند اراده‌ی من است اما چرا نمی‌توانم عملی انجام دهم و همیشه شکست و ناکامی بود، اگر اراده‌ی خدا به‌طور کامل این‌گونه باشد پس دیگر کاری برای من باقی نمی‌ماند که در راه تکامل و پیشرفت خود انجام دهم و این یعنی واگذار کردن مسئولیت خود به خداوند. خداوند به من اختیار داده تا مسیرم را انتخاب کنم و انتخاب راه بستگی به دانایی و آگاهی من دارد، سختی‌ها و مشکلات با سعی و تلاش خودمان حل می‌شود اما با کمک و خواست قدرت مطلق امکان‌پذیر است، همیشه لب به شکایت می‌گشودم که چرا باید این بلاها سر من بیاید و این تصورات غلط و نادرستی بود که داشتم و مسیر حرکت را ناهموار می‌کردم. 
برای رسیدن به هدف باید اندیشه‌ی خود
را تغییر دهم، مانند مصرف‌کننده‌ای که در کنگره‌ی شصت جهان‌بینی را
می‌آموزد تا ذهن او نسبت به ضد ارزشها تغییر کند و بنایی را که در ذهن خود
نسبت به مواد مخدر بنا کرده بوده را ویران کند و آن را از نوع بسازد تا در
صراط مستقیم قرار بگیرد. به نام خدا وقتی قلم در دست می‌گیرم همیشه این دلم بوده که اختیار او را در دست می‌گیرد و می‌خواهد خود بنویسد. چهارده وادی برای رسیدن به خود، برای از نوع زنده شدن و رسیدن به مقصد است، به مقصد عشق که اولین قدم تفکر سالم است، برای از نوع زنده شدن مانند سفال‌گری که از گل طرح و شکل جدیدی می‌سازد با آموختن می‌توان طرحی نو از خویش زد، برای آموختن باید بخواهم که بیاموزم تا بتوانم فراز و نشیب‌های مسیر راه را به‌راحتی طی کنم. در مسیر زندگی من همسفر همیشه موانعی بوده که از بعضی گذشته‌ام و در بعضی دیگر جا مانده‌ام و حالا در کنگره‌ی شصت می‌آموزم که برای دوباره ساخته‌شدن اولین پله رسیدن به تفکر سالم است، این اولین قدم است تا بتوانم به مقصد که پایان راه و رسیدن به عشق است برسم. 
هر چیزی
که بخواهد خلق شود اول باید در مورد آن موضوع تفکر کنند و بعد به مرحله
عمل برسد... به نام قدرت مطلق؛ الله وادی به مرحله‌ای از یک آبادی گفته می‌شود که ممکن است در مسیر ما وجود داشته باشد، مثلاً برای رفتن به شهر مشهد در مسیر ما یک سری آبادی‌هایی وجود دارد که باید از تک‌تک این آبادی‌ها عبور کنیم و در اینجا هم برای این‌که یک انسان سالم باشیم و طرز فکرمان درست باشد و بتوانیم یک زندگی را اداره و از آن محافظت کنیم باید از این وادی‌ها عبور کنیم تا به وادی آخر یعنی وادی چهاردهم برسیم. گاهی اوقات در ذهن انسان‌ها یک سری سؤال‌هایی طرح می‌شود که این وادی‌ها چه کاربردی برای ما دارند و اصلاً چه به درد ما می‌خورند. اگر ما بخواهیم خود و زندگی خود را تغییر دهیم و به‌جایی برسیم که با آسایش و آرامش واقعی زندگی کنیم، باید اول این وادی‌ها را آموزش ببینیم و این وادی‌ها بر اساس واقعیت و حقیقت بیان شده است و خیلی از اساتید برای این‌که این مطالب را در کنار هم جمع‌آوری کنند و به‌صورت یک کتاب درآورند، چه سختی‌هایی که نکشیده‌اند و از چه موانعی که عبور نکرده‌اند و گاهی از موانعی رد شده‌اند که اگر انسان دیگری جای آن اساتید بود قطعاً کم می‌آورد، ولی این اساتید محکم و استوار ماندند و مطالب این کتاب را جمع‌آوری کردند تا روزی برسد که امثال ما را نجات دهد که در عمق تاریکی‌ها فرو رفته بودیم و زندگی‌مان داشت نابود می‌شد. 
افکار مانند شبکه‌ی تلویزیونی است که فرکانس نداشته و دائم خش‌خش می‌کند، ولی تفکر مانند شبکه‌ای است که فرکانس دارد و هر چیزی را صاف و دقیق نشان می‌دهد، حال باید با تفکر فرکانس ذهن خود را بر روی شبکه اصلی زندگی خود قرار داده تا بتوانیم مشکلات خود را ببینیم و برای آن برنامه‌ریزی کرده و اقدام به حل مشکلات خود نماییم. به نام خالق یکتا انسان‌ها همواره با نوع تفکری که نسبت به خود و جهان پیرامون خود دارند از یکدیگر متمایز می‌شوند و هر آنچه در زندگی برای ما اتفاق می‌افتد ناشی از حوادث و رخدادها نیستند بلکه نتیجه احساس و تفکرات ما هستند که در جهان ذهن حلاجی شده تا به معرض عمل درآیند. وادی اول، وادی تفکر است که به ما گفته می‌شود برای ساختار هر چیزی اول باید تفکر کرد تا بتوان در مورد آن، یک برنامه‌ریزی دقیق انجام داد، برای تفکر و برنامه‌ریزی نیاز به یک ذهن آرام است تا بتوان افکار را به یک نقطه متمرکز کرد و تفکر را به وجود آورد اگر ذهن مغشوش و پریشان باشد به‌هیچ‌وجه نمی‌توان تفکر کرد و بر روی موضوعی زوم نمود، تفکر در ذهن ما مانند ذره‌بین است که تمام افکار را بر روی یک نقطه متمرکز و زوم می‌کند تا اتفاقی حاصل شده و ساختاری را به وجود آورد، برای انسان هیچ محدودیت ذهنی وجود ندارد، وقتی گفته می‌شود تمام عالم در آدم است یعنی جهان ذهن انسان نامحدود بوده و می‌تواند هر چیزی در عالم هستی و حتی در عالم نیستی را در ذهن خود متصور شود، گفته شد که در کنگره 60 اولین قدم تفکر است، وقتی تفکر می‌کنیم در کنار آن نیروهای القا، احیاء و تحرک هم به وجود می‌آید ولی این را باید بدانیم که القاء هم منفی است و هم مثبت، وقتی انسان می‌خواهد از ضد ارزشها خارج شده و به سمت ارزشها برود نیروهای منفی به دلیل احساس خطر کردن وارد ذهن شده و شروع به القائات منفی می‌کنند. 
به نام خدا برای حل مسائل مختلف، همچون طبابت تشخیص صحیح اساس تجویز مناسب است، چنانچه طبیبی در مواجهه با یک بیمار تشخیص صحیح ندهد، هرگز نمی‌تواند تجویز مناسبی ارائه دهد و آن مرض همچنان بر جای خودش باقیست تا پزشک توانمند و دانایی بیابیم. بنابراین اگر مشکل را بیابیم، یافتن راه حل بسیار سهل‌تر خواهد شد. بارها برای گروهی این مسئله پیش آمده که برای تعمیر اتومبیل خویش به تعمیرگاه مراجعه نموده‌اند اما به علت عدم شناخت کافی تعمیرکار و تشخیص ناصحیح وی، به جای تعمیر، به تعویض چندین قطعه سالم می‌پردازد و همچنان خرابی، بر قوت خودش باقیست و یا کشیدن اشتباهیِ دندانی سالم به جای دندانی پوسیده و جایگزینی آن با دندانی مصنوعی هم نوعی دیگر از این دسته است و جالب است بدانید که هیچ‌وقت قطعه عوض شده یدکی و یا دندان مصنوعی، کیفیت همان اصلی اولین را نخواهند داشت. گاهی به جای تدبیری مناسب جهت رفع مصائب و گرفتاری‌ها و یافتن راه حل مناسب در تشخیص سرمنشأ گرفتاری به حاشیه‌هایی می‌پردازیم که نتیجه آن به یغما رفتن باارزش‌ترین دارایی‌های زندگی‌مان است که مهم‌ترین آن‌ها زمان، عمر، موقعیت اجتماعی، مال و آبروی خود و اطرافیانمان است و بالطبع این گنجینه‌های گران‌بها، جای خود را به حسرت، سردرگمی، خستگی، سکون و گاه تنهایی می‌دهند. 
بنام خدا انسان مثل یک پرنده است که در واقع در قفس تن اسیر می‌شود، در صورتی که خاصیت یک پرنده رهایی و پرواز است ولی وقتی در قفس تن اسیر می‌شود آن موقع است که بستگی به شرایط درونی انسان دارد که بتواند تا چه حد حرکت کند. انسان در رکود از بین می‌رود و حرکت است که زندگی انسان را می‌سازد، در اینجا جسم انسان را مثال یک کشتی آورده است، برخی انسان‌ها هستند که می‌توانند کشتی تن را با قابلیت وجودی که دارند به پرواز در آورند، ولی اکثر اوقات کشتی انسان در طوفان می‌ماند، مشکلات و سختی‌های زندگی برای همه انسان‌ها وجود دارد. 
بنام خدا اصولاً انسان موجودی است كه فوراً تحت تأثیر حرف دیگران قرار می‌گیرد و بدون فكر بدان‌ها موضع می‌گیرد، حالا این صحبت‌ها می‌تواند منفی و یا مثبت باشد، چرا كه به‌صورت ریشه‌ای به موضوع فكر نمی‌کند و از منظور و نیت طرف آگاه نبوده و تحت تأثیر نیروهای بازدارنده، تصویرهای منفی در ذهن او ایجاد می‌گردد و البته هرچقدر آدمی نادان‌تر و جاهل‌تر باشد بیشتر تحت تأثیر القای نیروهای بازدارنده یا منفی قرار می‌گیرد.
لنگر كشتی را بكشید، یعنی اینكه بایستی حركت كنم و جایگاه خودم را تغییر بدهم تا بتوانم تغییرات مثبتی را در خودم به وجود آورم. پس باید لنگر كشتی را كشید و حركت كرد، چون ساكن بودن یعنی پس رفت و به عقب برگشتن و حركت من بایستی بر مبنای اندوخته‌ها و آموزش‌هایی شروع شود كه تاکنون در كنگره آموخته‌ام. باید حركت كنم و شروعی را برای ساختن آغاز كنم.  - Copy.JPG)
به نام خدا خداوند پس از خلق انسان از روح خود در او دمید، روح خداوند علوم و معارف الهی است و دارای قدر و منزلت می‌باشد و به همین دلیل قدر و منزلت جسم انسان نیز به‌واسطه روح الهی می‌باشد و ارزش و منزلت روح از پرتو تجلیات خداوند است. خداوند از کلیه صفات خود در وجود انسان نهادینه کرد. انسان به دلیل اشتباهی که مرتکب شد از آسمان به زمین فرستاده شد تا در زمین بیاموزد و با قرار گرفتن در زمین از اختیاری که به او داده شده مسیرش را انتخاب نماید. ما از نور که همان علم و دانایی است هستیم و در اثر نبود دانایی جهل و نادانی بر وجودمان حکم‌فرما می‌شود و خواسته یا ناخواسته با انتخاب غلط هر روز به عمق تاریکی بیشتری فرو می‌رویم. استفاده از مواد مخدر علاوه بر آسیب جسم، روح و روان را دچار آسیب و بحران می‌نماید و انسان را در انجماد قرار می‌دهد؛ به عبارتی سرمایی که تمام وجود انسان را می‌گیرد دلیلش نبود گرماست. 
|
|
